Recenzja pracy dyplomowej, inżynierskiej, magisterskiej (5)

Na co zwraca uwagę recenzent?

Aspekt edytorski

 

Warto zadbać o to, aby tekst pracy promocyjnej był dobrze sformatowany. Recenzenci „esteci” chętnie korzystają z prostej opcji jaką oferuje edytor Word, mianowicie „Pokaż wszystko”. Pozwala ona na „ujawnienie” znaczników akapitu i innych ukrytych symboli formatowania.

 

Poniżej zestawiamy  najczęstsze błędy z jakimi spotykamy się podczas wykonywania korekty edytorskiej:

1. Brak wyjustowania tekstu do obu marginesów. Tekst wyrównany do lewego marginesu wygląda źle. Żeby sobie ułatwić pracę z tekstem, proponujemy przed rozpoczęciem pisania, dostosować styl „Normalny” i zaznaczyć w nim opcję justowania. Zarówno tekst podstawowy, jak i tekst przypisów będzie wyrównany do obu marginesów w całym dokumencie.

2. Pozostawione na końcu wierszy tzw. „bękarty” i „wdowy”. Wiersz nie może kończyć się spójnikiem, np. „i”. Jest to poważny błąd łamania tekstu. Tego rodzaju „literówki” należy przenosić do wiersza kolejnego przy wykorzystaniu twardej spacji, nie entera. Zastosowanie entera powoduje „rozjeżdżanie się” tekstu. Twardą spację wstawiamy przy wykorzystaniu symbolu ("Wstaw", "Symbol", "Więcej symboli", "Znaki specjalne", "Spacja nierozdzielająca" lub wykorzystując kombinację Ctrl+Shift+Odstęp).

3. Brak automatycznych spisów: spis treści; spis rysunków, tabel, wykresów.

4. Niepotrzebne odstępy przed i po akapicie. W wyniku ich zastosowania, miedzy nagłówkami i tekstem głównym tworzą się „przerwy”, które również wpływają na estetykę całego tekstu. Na początku pracy warto w stylu "Normalnym", w opcji "Akapit" odznaczyć tę funkcję.

5. Nieproporcjonalna struktura tekstu. Gdy praca promocyjna ma charakter teoretyczno-badawczy, należy zadbać o to, aby część teoretyczna nie była obszerniejsza od części badawczej. Obie powinny być w miarę proporcjonalne, a najlepiej, gdy część empiryczna jest bardziej wyczerpująca, aniżeli część teoretyczna. Również objętość podrozdziałów  powinna być w miarę proporcjonalna, z odchyleniem +/- 2,3 strony.

6. Brak jednolitej czcionki, szczególnie w przypadku tekstów, gdzie głównym źródłem informacji pozostaje Internet. Ważnym jest, żeby stosować tożsamą czcionkę w obrębie całej pracy (nagłówki, tekst główny, przypisy, aneksy).

7. Nieprawidłowo podzielone tabele. Niejednokrotnie jest tak, że tabela z danymi rozciąga się na dwie, a nawet trzy strony. Dlatego też, warto ponumerować wiersze i kolumny (w poziomie i w pionie). Tabelę dzieli się poprzez wykorzystanie opcji  zlokalizowanej w edytorze Word w zakładce „Narzędzia tabel”, „Układ”, „Scalanie”, „Podziel tabelę”.

8. Przesuwanie tekstu na kolejną stronę przy wykorzystaniu entera, co w konsekwencji powoduje, że tekst  przy każdym kolejnym otworzeniu pliku z pracą znajduje się w innym miejscu, tj. nie jest osadzony. Do przenoszenia tekstu na kolejną stronę należy używać opcji „Podziału strony” znajdującej się w edytorze Word w zakładce „Wstawianie”.

9. Brak akapitów lub wykorzystywanie do tworzenia akapitów tabulatora. Podstawowy akapit (wcięcie) należy dostosować w stylu "Normalnym" przed rozpoczęciem pracy nad tekstem. Najczęściej wcięcie specjalne wynosi 1,25 cm.

Stosując się do powyższych wytycznych, tekst  na „pierwszy rzut oka” zostanie uznany za sformatowany na poziomie zadowalającym.